Dat laatste is maar helemaal de vraag. Vooral als je uit de stad komt, krijg je in een stil bos snel het idee dat de Nederlandse natuur floreert, maar volgens dagblad Trouw behoren we in Europees opzicht tot de achterhoede. Een groot deel van de beschermde natuurgebieden in Nederland liggen in de zee en de rest bestaat uit kleine gebieden, kriskras door het land en niet met elkaar verbonden. Van de oppervlakte van ons land is 67% in gebruik voor land- en tuinbouw, 18% is bebouwd en 15% is bos en natuurlijk terrein, maar hier worden ook nog bossen voor de productie van hout in meegerekend. En dan daalt er in 72% van de natuurgebieden ook nog te veel stikstof neer. De natuur kan dus wel wat hulp gebruiken.
Die hulp kun je bieden door organisaties zoals Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, of de Waddenvereniging te steunen, maar er zijn ook kleinschaligere initiatieven, zoals Stichting BuyWorld en het burgercollectief Land van Ons. Beide organisaties kopen collectief grond op om het daarna te beschermen. Via BuyWorld koop je vanaf 0,99 euro per m2 een stuk(je) natuur. De stichting neemt opties op stukken grond en als er genoeg mensen meedoen, wordt het aangekocht en teruggegeven aan de natuur. Eenzelfde principe heeft Land van Ons. Zij kopen (landbouw) grond om het duurzaam te beheren. Je wordt lid voor 10 euro en vervolgens betaal je 20 euro per jaar voor de aankoop van grond. Bij beide organisaties doe je geen economische investering, want je krijgt geen financieel rendement, maar door een stukje natuur te redden, investeer je in je eigen toekomst en die van de mensen om je heen.
Het idee dat dit mogelijk is, maakt mij heel erg blij. Net zo blij als een dag yoga tussen de bomen.