Op de zolder van mijn huis in Den Haag ligt een rubberbootje. Zo eentje dat je met een handpomp kunt opblazen. We kregen de boot een aantal jaren geleden cadeau van een vriend, omdat we van Amsterdam naar een huis vlakbij de zee verhuisden. Het zou dus wel van pas kunnen komen.
Ik pakte de boot nooit uit, maar legde hem op zolder. Naast een noodpakket met een zaklamp, radio, batterijen, water, dekens en wat houdbaar eten. Een paar weken eerder was ik namelijk op de website ‘overstroom ik’ gestuit en zag dat ons huis bij een dijkdoorbraak behoorlijk onder water zou komen te staan. Een noodpakket en een bootje zouden dan inderdaad best van pas kunnen komen.
De vriend moest erg lachen om de bestemming van zijn cadeau – en iedereen aan wie hij het vertelde ook -, maar ik vond het wel een geruststellend idee. Zelf dacht hij dat het wel los zou lopen. Nederland heeft ervaring met hoog water, de dijken zijn hoog genoeg en voor een stijgende zeespiegel zouden we een oplossing vinden. Ik hielp het hem hopen.
Ons gesprek was voor mij wel voldoende aanleiding om dezelfde vriend vorige week het gratis e-boekje van historicus en schrijver van de Correspondent, Rutger Bregman, door te sturen. Bregman schreef een brief aan alle Nederlanders met de titel ‘Het water komt’. Voor dit boek interviewde hij 7 wetenschappers, die openhartig spraken over de gevolgen van een stijgende zeespiegel. De conclusie was dat de watersnoodramp van 1953 zich zo maar kan herhalen en de kans aanwezig is dat we afscheid moeten nemen van grote steden in de Randstad. Niet morgen natuurlijk, maar op de lange termijn én alleen als we niets doen om klimaatverandering tegen te gaan. Bregman wil met het boek Nederlanders wakker schudden, zodat ze in actie komen. Hij zegt dat mensen wel accepteren dat het klimaat verandert, maar dat niemand zich druk lijkt te maken over de consequenties. Die lijken nog zo ver weg.
Toch moeten we juist nu wat gaan doen. Investeren in duurzame energie en ons gedrag aanpassen, ligt voor de hand. Tegelijkertijd kunnen we ook gaan investeren in nieuwe manieren van wonen. We kunnen waterbestendige huizen bouwen, die tegen extreme regenval kunnen, maar we kunnen ook een stap verder gaan door te bouwen op het water. Het Deense architectenbureau BIG en het bedrijf Oceanix ontwikkelen concepten voor drijvende steden, maar dat is nog toekomstmuziek. In Amsterdam is de unieke duurzame drijvende woonwijk Schoonschip al werkelijkheid. Schoonschip is een initiatief van een groep jonge, milieubewuste Amsterdammers. Samen creëerden ze een groene oase in de stad. Nu hopen ze dat anderen hun plannen in andere steden gaan kopiëren, zodat ook zij de komende decennia droge voeten houden.
Ondertussen doe ik zelf wat ik kan om zo duurzaam mogelijk te leven. En anders heb ik altijd nog dat kleine rubberbootje, dat inmiddels bij mijn vrienden symbool staat voor de noodzaak om duurzame keuzes te maken.
*****
Asceline Groot is ondernemer bij hetkanWEL, schrijfster van ‘Het Nieuwe Groen’ en PhD kandidaat aan de Radboud Universiteit Nijmegen. In haar columns schrijft zij over (start-up) sociale ondernemingen en trends en ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid.
Auteur van het waterlelieschilderij: Licio Passon www.liciopasson.it
© All rights reserved